- Ponad połowa wszystkich projektów (57,6%) w ewaluowanym okresie realizowana była na Ukrainie. Kraj ten bardzo wyraźnie dominuje jako adresat działań w ramach RITY – na znajdujące się ex aequo na drugim miejscu Białoruś i Gruzję przypada bowiem już tylko po 12,1% wszystkich projektów. Na trzecim miejscu pod względem liczby projektów znalazła się natomiast Mołdawia, gdzie w latach 2015-2018 realizowanych było 9,1% działań. W Rosji zrealizowano 5,3% projektów (niemal połowę – trzy z siedmiu – w Obwodzie Kaliningradzkim) i tyle samo w Armenii. Najmniej projektów przeprowadzono natomiast w Azerbejdżanie oraz w położonych najdalej od Polski krajach Azji Centralnej, Tadżykistanie i Kirgistanie (po 1,5%).
- W ewaluowanym okresie projekty realizowane w ramach RITY skupiały się zdecydowanie na dwóch obszarach: edukacji i wychowaniu (24,8%) oraz problemach społecznych i socjalnych (25,6%). W drugiej kolejności, często poruszanymi tematami było społeczeństwo obywatelskie (12,8%) oraz rozwój samorządu lokalnego (11,3%). Na trzecim miejscu znalazły się tematy związane z mediami (7,5%), wsparciem III sektora (6,8%) oraz dziedzictwem kulturowym i kulturą (6%).
- W latach 2015-2018 w ramach programu RITA wsparto 95 różnych polskich organizacji (w ramach trybu zwykłego i finansowania wkładu własnego). W normalnym trybie dofinansowane zostały projekty 88 organizacji, z czego 28 więcej niż raz. Z możliwości dofinansowania wkładu własnego skorzystały w sumie 22 organizacje, spośród których tylko 7 nie realizowało w tym okresie żadnego projektu w normalnym trybie RITY.
- Polskie organizacje współpracujące z RITĄ w latach 2015-2018 działały średnio od niecałych 13 lat. Średnia wieku była nieco mniejsza wśród jednokrotnych partnerów (12 lat, przy medianie 11 lat) niż w przypadku organizacji, które zrealizowały w ramach tych edycji RITY więcej niż jeden projekt (średni wiek blisko 15 lat, przy medianie 14 lat). Można zatem dostrzec, że RITA nieznacznie „premiuje” organizacje z większym doświadczeniem i nieco łatwiej otrzymują one nawet kilkukrotne dofinansowanie. Nie znaczy to jednak, że jest programem niedostępnym dla nowych organizacji – nie brakowało przypadków, w których dofinansowanie otrzymywały NGO, które zarejestrowały się w KRS zaledwie rok wcześniej lub nawet w roku realizacji projektu.
- Jedynie 18 organizacji działa w mniejszych miastach, pozostałe zaś w ośrodkach wojewódzkich lub dużych aglomeracjach, w znacznej części w Warszawie. Co ciekawe, miasto pochodzenia niekoniecznie warunkuje miejsce realizacji projektu. Zwłaszcza w przypadku projektów poświęconych samorządom, wizyty studyjne odbywały się w różnych miastach i gminach (nie tylko tych o charakterze miejskim). Również do projektów o charakterze integracyjnym i edukacyjnym często włączane były placówki oświatowe z mniejszych ośrodków. Sprzyja to z pewnością większej adekwatności prezentowanych rozwiązań, zwłaszcza jeśli po stronie wschodniej projekt realizowany jest w mniejszych miastach lub na terenach wiejskich.
- Wśród 28 organizacji, które w latach 2015-2018 zrealizowały dzięki programowi więcej niż jeden projekt, zaledwie 12 ma w swoim statucie (bądź omówieniu misji i celów organizacji) jasno zawarte informacje o możliwości działania poza granicami RP lub wspomina o realizowanych przez siebie projektach międzynarodowych. Jeszcze mniej, bo 9 mocno akcentuje działania poza granicami jako ważny aspekt swojej działalności, a tylko 4 organizacje podkreślają, że Wschód jest dla nich najistotniejszym (poza Polską) obszarem. Pokazuje to, że RITA przyciąga przede wszystkim organizacje skupione na określonych obszarach tematycznych, które zdobyły doświadczenie w działaniach na terenie Polski i chcą tę wiedzę przekazać innym, nie zaś organizacje, które w swym założeniu specjalizują się w obszarach wschodnich i na podstawie swoich obserwacji i doświadczeń poszukują tematów, na które jest tam zapotrzebowanie.
